…ปรารภธรรมในยามรุ่งอรุณ…
…สภาวะธรรมเป็นของเฉพาะตนรู้ได้ด้วยการปฏิบัติเหมือนดั่งคำโบราณท่านกล่าวว่า
“สิบปากว่า ไม่เท่าตาเห็น
สิบตาเห็น ไม่เท่ามือคลำ
สิบมือคลำ ไม่เท่าทำเอง”
…การเข้าใจในสภาวะธรรมเกิดขึ้นในจิต มิใช่คิดไปเอง แยกอารมณ์ความรู้สึกออกจากกัน มีสติตั้งมั่นไม่เสื่อมคลาย ทำความเข้าใจในสภาวะจิตว่าความคิดนั้นเกิดจากสิ่งใด สัญญา.. อุปาทาน.. ผัสสะ. .แล้วจะพบสภาวะธรรมที่แท้จริง พฤติกรรมภายนอกไม่สามารถบ่งบอกสภาวะภายในได้เสมอไป สภาวะจิตสภาวะธรรมนั้นอยู่ภายในเป็นของที่รู้ได้เฉพาะตน…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๑๒ มกราคม ๒๕๖๔…