คือแสงธรรมส่องทางในยามเช้า

…คือแสงธรรมส่องทางในยามเช้า…

…สมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ นิคมของชาวศักยะ ในแคว้นสักกะ ครั้งนั้นท่านพระอานนท์ ได้เข้าเฝ้าแล้วกราบทูลพระพุทธองค์ว่า.. “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี และมีเพื่อนที่ดีนั้น นับว่าเป็นครึ่งหนึ่งของพรหมจรรย์ทีเดียวนะ พระเจ้าข้า”

…พระพุทธองค์ ได้ตรัสค้านขึ้นว่า… “อานนท์ ! เธออย่าพูดอย่างนั้น เธออย่าได้กล่าวอย่างนั้น ก็ความเป็นผู้มีมิตรดีมีสหายดี และมีเพื่อนที่ดีนั้น นับว่าเป็นพรหมจรรย์หมดทั้งสิ้นทีเดียว อานนท์ ! อันพระภิกษุผู้มีมิตรดี มีสหายดี และมีเพื่อนที่ดีก็เป็นอันหวังได้แน่นอนว่า จะได้เจริญอริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘ จะกระทำให้มากซึ่งอริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘…
…อุปัฑฒสูตร ๑๙/๒…

…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
..รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๑๓ มกราคม ๒๕๖๔…