…บันทึกความทรงจำ เป็นคำกวี…
๐ ร้อยเดือน ร้อยดวงดาว
ร้อยเรื่องราว มาเล่าขาน
บอกเล่า มายาวนาน
ถึงเรื่องราว ที่ผ่านมา
๐ สอดแทรก ซึ่งธรรมะ
เป็นสาระ ให้ศึกษา
แนวทาง ภาวนา
ให้เข้าสู่ เส้นทางธรรม
๐ ทางธรรม นำชีวิต
ชี้ถูกผิด มีแบบนำ
บำเพ็ญ กุศลกรรม
เอาพุทธะ นั้นนำทาง
๐ นำทาง เพื่อสร้างจิต
ทางชีวิต ที่สว่าง
รู้ลด และละวาง
ซึ่งมานะ ตัวอัตตา
๐ อัตตา และมานะ
ควรลดละ ต้นปัญหา
ที่ยึด และถือมา
คือต้นเหตุ แห่งบาปกรรม
๐ บาปกรรม เกิดจากจิต
ความพลาดผิด เข้าครอบงำ
ก้าวสู่ ความมืดดำ
ผลวิบาก จึงตามมา
๐ ทุกข์กาย และทุกข์จิต
ทุกข์เพราะผิด จิตใฝ่หา
ความสุข ในกามา
ไม่เที่ยงแท้ เหมือนทางธรรม
๐ ดูกาย และดูจิต
ดูความคิด ที่ครอบงำ
ดูสิ่ง ที่เราทำ
ดูแล้วจง คิดใคร่ครวญ
๐ ถูกผิด จิตนั้นรู้
ถ้าตามดู ในทุกส่วน
รู้ควร และไม่ควร
สิ่งที่คิด กิจที่ทำ…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๒๑ เมษายน ๒๕๖๔…