บันทึกธรรมย้ำเตือนจิต บทที่ ๔๖

…บันทึกธรรมย้ำเตือนจิต บทที่ ๔๖…

…นรกหรือสวรรค์ นั้นเป็นสิ่งที่ยังไม่เห็นในวันนี้ แต่สิ่งที่เห็นและเป็นอยู่ คือความสุขและความทุกข์ทั้งหลาย ที่เราสัมผัสได้ในปัจจุบัน ทำอย่างไรที่เราจะอยู่กับมันอยู่เหนือมัน ทำอย่างไรให้ใจของเรานั้นไม่สับสนและวุ่นวาย นั้นคือสิ่งที่เราต้องทำในวันนี้ เป็นสิ่งที่เห็นและสัมผัสได้ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่ยากถ้าคุณคิดที่จะทำ…

…ทบทวน ในข้อธรรม
เพื่อเตือนย้ำ จิตสำนึก
ควบคุม ความรู้สึก
มีสติ ควบคุมกาย

…รู้ตัว อยู่ทั่วพร้อม
จิตนำน้อม สู่จุดหมาย
ตั้งจิต ไว้ในกาย
ไม่ส่งออก ควบคุมตน

…ตามดู ตามรู้เห็น
สิ่งที่เป็น เหตุและผล
เข้าใจ ในจิตตน
สิ่งที่คิด กิจที่ทำ

…ทำตน ตามหน้าที่
ทำให้ดี เพื่อชี้นำ
สิ่งชอบ ประกอบกรรม
ทำให้เห็น เป็นให้ดู

…ตามดู ตามรู้จิต
สิ่งที่คิด นั้นต้องรู้
เอาธรรม นั้นเป็นครู
ชี้ทางจิต ให้คิดตาม

…ทำงาน ทุกชนิด
ดูความคิด จิตเฝ้าถาม
ตามดู รู้ทุกยาม
รู้ทั่วพร้อม ทั้งกายใจ

…กล่าวธรรม ตามหน้าที่
เพียงเท่านี้ กระทำไป
ความสุข เกิดที่ใจ
ทำหน้าที่ ให้สมบูรณ์

…เมื่อจิต ไม่ยึดติด
ในความคิด ให้เสียศูนย์
กุศล ก็เพิ่มพูน
เพราะจิตว่าง ห่างอัตตา

…จิตว่าง ห่างกิเลส
จึงเป็นเหตุ เกิดปัญญา
เข้าถึง ตถตา
เห็นความเป็น เช่นนั้นเอง…

…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๑๐ มิถุนายน ๒๕๖๔…