…บันทึกธรรมย้ำเตือนจิต บทที่ ๘๙…
…“เมื่อเราเพียรเพ่งดูจิต ดูความคิด
ให้จิตอยู่กับตนเองตลอดเวลา
เราก็จะเข้าใจในสังขาร
ร่างกายและจิตของเรา”….
…“ความว่างทางจิตนั้น
คือความว่างจากอารมณ์ยินดี ยินร้าย
แต่ไม่ว่างจากตัวรู้ ยังตามดูตามเห็น
แต่จิตไม่ไปคิดปรุงแต่ง”….
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๑๓ กรกฎาคม ๒๕๖๔…