…ทบทวนธรรม ย้ำเตือนจิต…
…ทำเพื่อคนอื่นมามากแล้ว ต่อไปเป็นการกระทำเพื่อตนเองบ้าง ไม่ใช่ความเห็นแก่ตัว แต่เราต้องเอาตัวเราให้รอดเสียก่อน จึงจะไปช่วยคนอื่นเขายังมีกิเลส ตัณหา อุปาทาน อีกมากมายในจิตเรา ที่ยังไม่ได้เข้าไปจัดการทั้งที่ได้เห็นแล้วและที่ยังไม่ได้เห็นพลังจิต ฤทธิ์ อภิญญา กับขบวนการลดละกิเลสนั้น มันคนละเรื่องกันขบวนการลดละกิเลสตัณหานั้นเป็นเรื่องของสติและสัมปชัญญะหิริและโอตตัปปะ
…ส่วนเรื่องพลังจิตและฤทธิ์นั้นเป็นเรื่องของสมาธิซึ่งทำได้ทั้งสัมมาสมาธิและมิจฉาสมาธิคือสมาธิในระบบพระพุทธศาสนาและสมาธินอกระบบพระพุทธศาสนาสมาธิในระบบพระพุทธศาสนานั้นมีเจตนาเพื่อความดับทุกข์ เพื่อถอนมานะละตัณหา ลดอัตตา ฆ่าอุปาทานเป็นบาทฐานของปัญญา เพื่อยกจิตขึ้นสู่วิปัสสนา รอบรู้ในกองสังขารคือสติปัฏฐาน ๔ ส่วนสมาธิที่ปฏิบัติเพื่อความอยากมีอยากได้ทั้งหลายนั้นเป็นสมาธินอกระบบของพระพุทธศาสนาเพราะมีเจตนาแตกต่างกันในการกระทำ…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๗ กรกฎาคม ๒๕๖๕…