…ปรารภธรรมในยามค่ำที่วัดลาดเค้า…
…”อย่าโอ้อวดว่าเราเก่งกว่าผู้อื่นวิเศษกว่าผู้อื่นอย่าคิดว่าเรารู้มากกว่าผู้อื่น รู้ดีกว่าผู้อื่น จะเป็นเหตุให้ก่อเกิดมานะทิฐิ เกิดความถือตัวถือตน”…
…”อย่าใช้ความรู้สึกนึกคิดปรุงแต่งของเรา ไปผูกยึดหรือผูกมัดผู้อื่นเพื่อให้ผู้อื่นต้องเป็นไปตามความต้องการของเรา ตามความอยากของเรา เพราะว่าเรานั้นไม่ได้เป็นเจ้าของชีวิตใคร เรามีแต่เพียงหน้าที่ที่ต้องทำเท่านั้น ทำหน้าที่ของเรานั้นให้สมบูรณ์ เต็มกำลังความรู้ความสามารถของเรา ผลจะเป็นเช่นไรนั้น เป็นเรื่องของวิบากกรรมที่เคยได้กระทำมา” ทุกอย่างนั้นจึงต้องเริ่มต้นที่เจตนาอันบริสุทธิ์ในการคิดและทำ…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๓ กันยายน ๒๕๖๕…