ณ จุดหนึ่งของการเดินทาง

…ณ จุดหนึ่งของการเดินทาง…

…รอนแรม มาแสน ยาวไกล
ผ่านไป บนโลก วุ่นวาย
พบเห็น เรื่องราว มากมาย
หลากหลาย ชีวิต ผู้คน

…มากมาย หลายหลาก ความคิด
ดวงจิต ที่ยัง สับสน
มากใน อัตตา ของตน
เหตุผล ของความ วุ่นวาย

…หยุดพัก จากการ แรมรอน
พักผ่อน เพื่อให้ ผ่อนคลาย
ทบทวน ถึงจุด มุ่งหมาย
สุดท้าย แล้วได้ อะไร

…กลับมา ค้นหา ตัวตน
ฝึกฝน เพื่อเริ่ม ต้นใหม่
หลังจาก รอนแรม ยาวไกล
ดูใจ ดูจิต ของตน

…ความเสื่อม เกิดขึ้น ในโลก
ทุกข์โศก มีทุก แห่งหน
ความเสื่อม เกิดใน ใจคน
ตัวตน ก็คือ อัตตา

…พักกาย พักใจ พักจิต
พินิจ เพ่งเพียร ค้นหา
คงถึง ซึ่งกาล เวลา
กลับมา สู่เส้น ทางธรรม

…ปลีกตัว ออกจาก สังคม
ปลักตม ของความ ตกต่ำ
โดยเอา พระธรรม ชี้นำ
สร้างกรรม กุศล ผลดี

…เอาตัว ให้รอด เสียก่อน
ค่อยย้อน มาช่วย โลกนี้
พอเพียง และความ พอดี
สิ่งที่ ควรคิด ควรทำ…

…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๒๒ ธันวาคม ๒๕๖๓…