…รำพึงธรรมคำกวีก่อนทำวัตรเช้า…
“อย่ารังเกียจผู้ที่มีกรรมอย่าซ้ำเติมผู้ที่หลงผิด”
…จงชี้ทางถูกให้แก่ผู้ที่มืดบอด…
Don’t repel…Don’t reproach the careless man but tell the blind with the good way .
๐ เจริญ สติ ใคร่ครวญ
ครบถ้วน ค้นหา เหตุผล
สติ ตั้งไว้ ในตน
ฝึกฝน เพิ่มพูน ปัญญา
๐ ทบทวน ดูกาย ดูจิต
ค้นคิด สืบเสาะ ค้นหา
ถึงเหตุ ที่เกิด ขึ้นมา
เพื่อหา ต้นตอ อารมณ์
๐ เห็นทุกข์ เห็นภัย เห็นโทษ
ประโยชน์ และความ เหมาะสม
แยกรูป แยกนาม อารมณ์
ผสม ตั้งอยู่ ดับไป
๐ เข้าใจ ในพระ ไตรลักษณ์
รู้หลัก ปรับจิต คิดใหม่
รูปนาม ดำเนิน ต่อไป
เข้าใจ ที่มา อารมณ์
๐ เบื่อหน่าย เพราะเห็น เกิดดับ
สลับ กับความ เหมาะสม
ตามดู รู้ตาม อารมณ์
สั่งสม อารมณ์ แห่งธรรม
๐ รักษา ดำรง ทรงไว้
คุมใจ ไม่ให้ ใฝ่ต่ำ
ไม่ให้ ความชั่ว ครอบงำ
น้อมนำ ธรรมมา คุ้มครอง
๐ ให้จิต นั้นเป็น กุศล
ส่งผล ให้ใจ ไม่หมอง
ใคร่ครวญ ดำริ ตริตรอง
และมอง ทุกอย่าง เป็นธรรม
๐ รวมลง ตรงที่ สติ
เริ่มริ ก็ใจ สุขล้ำ
คิดดี คิดชอบ แล้วทำ
น้อมนำ ธรรมให้ เจริญ
๐เจริญ ด้วยธรรม นำจิต
ชีวิต ก็ไม่ เก้อเขิน
รื่นรม ด้วยธรรม เพลิดเพลิน
เจริญ ด้วยธรรม นำทาง
๐ มีธรรม นำทาง ชีวิต
นำจิต สู่แสง สว่าง
ตามมรรค องค์แปด ที่วาง
ทุกอย่าง มีธรรม นำไป….
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
… รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม…
…๓ มีนาคม ๒๕๖๔…