…เสียงรำพึงรำพันจากวัดบ้านนอก…
…มีเรื่องราว หลายอย่าง ที่ค้างคา
ไม่รู้ว่า จะทำ สำเร็จไม่
เพราะมีเพียง ความคิด และจิตใจ
แต่ยังไม่ มีทุน มาหนุนนำ
…รอกฐิน ผ้าป่า มาสมทบ
จึงจะครบ ปัจจัย ให้น่าขำ
ต้องปล่อยไป ตามบุญ และตามกรรม
อยากจะทำ เหตุปัจจัย ไม่นำพา
…อยู่บ้านนอก เดียวดาย ไร้ซึ่งกิจ
ใช้ชีวิต พอเพียง ไม่เสาะหา
บิณฑบาต กวาดวัด ภาวนา
รอศรัทธา สาธุชน คนใจบุญ
…มาร่วมสร้าง ร่วมเสริม ช่วยเติมแต่ง
มาร่วมแรง ร่วมใจ ช่วยเกื้อหนุน
สละทรัพย์ ปัจจัย มาเป็นทุน
ตอบแทนคุณ ศาสนา ทั่วหน้ากัน
…ขอกุศล ผลบุญ จงหนุนส่ง
ให้มั่นคง ไร้ทุกข์ พบสุขสรรค์
สุขเกษม เปรมปรีดิ์ ทุกคืนวัน
ขอให้ฝัน นั้นสม อารมณ์เทอญ…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม…
…๕ มีนาคม ๒๕๖๔…