…บันทึกไว้เพื่อความทรงจำ บทที่ ๕๙…
…ธรรมะนั้นเป็นเรื่องของการกระทำภายในจิต ไม่ใช่เพียงคำสอนที่อยู่ในคัมภีร์หรือใบลาน ไม่ใช่การอ่านการท่องให้จำได้แล้วเอาไปอวดรู้
…ธรรมะทั้งหลายนั้นเกิดขึ้นอยู่ที่กายและที่จิต อยู่ในทุกความคิดและทุกอย่างที่กำลังกระทำ เพราะว่าธรรมะนั้นคือธรรมชาติที่แท้จริงของจิต ที่เปลี่ยนแปลงไปตามจังหวะเวลาและโอกาส สอดคล้องกับความเป็นจริงของธรรมชาติทั้งหลาย
…ดูหนังดูละครแล้วจงย้อนมาดูกายดูจิต เอาความคิดให้ใจนั้นมาอยู่กับเนื้อกับตัว ไม่เผลอหลงเมามัวไปตามกิเลสและตัณหา มีสติและสัมปชัญญะระลึกรู้และรู้ตัวทั่วพร้อม น้อมจิตเข้ามาระลึกรู้ถึงกายและจิตของตัวเองพิจารณาดูกาย ดูจิต ให้รู้ความคิดให้รู้การกระทำ มีคุณธรรมคือความละอายและเกรงกลัวต่อบาป คุ้มครองจิตในการที่จะคิดและในการที่จะกระทำทำได้อย่างนั้นแล้วท่านจะพบกับความสุขในชีวิตที่แท้จริง…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๒๐ กันยายน ๒๕๖๔…