…บันทึกไว้เพื่อความทรงจำ บทที่ ๖๓…
…อะไร ๆ ในโลกนี้ “มันก็เป็นเช่นนั้นเอง” ตามที่พระพุทธองค์ได้ทรงพยากรณ์ไว้ว่า “จิตใจคนจะเสื่อมไปจากคุณธรรมตามกาลและเวลา จนสิ้นสุดพระศาสนาเมื่อครบ ๕,๐๐๐ ปี” เพราะโลกนี้เปลี่ยนแปลงไป ตามกฎของพระไตรลักษณ์ “ขอเพียงความเสื่อมนั้นอย่าเกิดจากเราเป็นผู้กระทำก็เพียงพอแล้ว”…
“…อย่าทำดีเพียงเพื่อ…ดีกว่าคนอื่น…”
…ยกคำอุทาหรณ์
และบทกลอนมาขยาย
เพื่อให้เข้าใจง่าย
ในความหมายให้จดจำ
…จดจำนำไปคิด
สิ่งที่ผิดไม่ควรทำ
สิ่งชอบประกอบธรรม
ควรน้อมนำมาใส่ตัว
…ไม่ดีควรถอยห่าง
และละวางในสิ่งชั่ว
อย่าไปหลงเมามัว
จะพาตัวตกอบาย
…ทำดีดีที่ใจ
และต้องไม่ไปท้าทาย
ความดีที่ใจกาย
จุดมุ่งหมายการทำดี
…ทำดีใช่อยากเด่น
ให้ดีเช่นคนอื่นเขา
ดีชั่วอยู่ตัวเรา
อย่าหวังเขามาเชิดชู
…ทำดีแต่อย่าเบ่ง
ยกความเก่งมาข่มขู่
อยากให้ใครเข้ารู้
ว่าตัวกูดีกว่าใคร
…ทำดีเจตนา
เรารู้ว่าเป็นอย่างไร
สิ่งที่เราทำไป
ไม่มีใครรู้เกินเรา
…รู้ซึ้งอยู่ในจิต
จงอย่าคิดอย่างโง่เขลา
อัตตาอย่ามัวเมา
มันจะเศร้าไม่ได้ดี…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๒๔ กันยายน ๒๕๖๔…