…จากการเดินทางบนสายธรรม บทที่ ๗๕…
…บุคคลแตกต่างด้วยธาตุและอินทรีย์ บารมีที่สร้างสมกันมา การเจริญกุศลจิตเจริญสติภาวนา ก็เพื่อเพิ่มพูนกำลังของบุญกุศล ให้รู้จักกายและใจของตนเพื่อให้เห็นคุณ เห็นโทษ เห็นประโยชน์และมิใช่ประโยชน์ของสรรพสิ่งทั้งหลาย ทั้งภายนอกและภายใน ทั้งกายและจิตของเรา เพื่อเพิ่มคุณธรรม ความละอายและเกรงกลัวต่อบาปให้มากขึ้นแก่จิตของเรา
…เพื่อที่จะเข้าไปยับยั้งและข่มความต้องการในโลกธรรมทั้งหลายอันได้แก่ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข และความเสื่อมในโลกธรรมทั้งหลายอันได้แก่ เสื่อมลาภ เสื่อมยศ คำนินทาและความทุกข์ ให้รู้จักความพอเหมาะพอดีในสิ่งที่ควรจะได้ ไม่หวั่นไหวไปกับโลกธรรมทั้งแปด
…การปฏิบัติธรรมนั้นเป็นไปเพื่อความ ลด ละ เลิกในกิเลสตัณหา อัตตา อุปาทานทั้งหลายเพื่อความจางคลายของกิเลสทั้งหลายนั้นคือเป้าหมายของการปฏิบัติธรรม…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม…
…๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕…