…กระแสธรรมแห่งกาลเวลา…
…ทุกชีวิตย่อมประสพกับอุปสรรคปัญหาด้วยกันทุกคน มากบ้างน้อยบ้างตามกำลังบุญกุศลของแต่ละคนที่ทำมา ไม่มีใครจะหนี้พ้นอุปสรรคปัญหาไปได้ แต่ในอุปสรรคปัญหาทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้น ย่อมที่จะมีทางแก้ไขได้ในทุกปัญหา ถ้าหากใช้สติปัญญา ความรู้สึกนึกคิดและจิตที่เป็นกลาง ไม่เข้าข้างความคิดที่ติดอยู่กับผลประโยชน์ของตนเองและพวกพ้อง
…มองทุกสิ่งอย่างด้วยใจที่เป็นกลาง ค้นหาเหตุและปัจจัยที่ทำให้เกิดเป็นอุปสรรคปัญหาเห็นที่มาและองค์ประกอบในสิ่งเหล่านั้นที่ทำให้มันเป็นไป ทำความรู้ความเข้าใจในปัญหา ละวางอัตตา เปิดใจให้กว้างยอมลดละและสละบางสิ่งบางอย่างไม่เข้าข้างความคิดเห็นและผลประโยชน์ฝ่ายตนจนเกินไป ปัญหาทุกอย่างนั้นย่อมแก้ไขได้ ถ้าใจของเรานั้นยอมรับในความเป็นจริง ในสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหลาย อย่าเอาความอยากทั้งหลายของเรานั้นไปกำหนดให้มันเป็นไปเพราะทุกสิ่งอย่างอยู่ในเงื่อนไขของพระไตรลักษณ์ เป็นไปตามหลักแห่งความเป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตาเกิดขึ้นมา ตั้งอยู่ แล้วดับไปไม่มีสิ่งใดที่จะไม่แปรเปลี่ยนไปมันเป็นกฎของธรรมชาติทั้งหลาย…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๑๖ มิถุนายน ๒๕๖๕…