อุทานธรรมในยามรุ่งอรุณ

…อุทานธรรมในยามรุ่งอรุณ…

…การปฏิบัติธรรมในบวรพระพุทธศาสนาทั้งสมถะและวิปัสสนากรรมฐานเราต้องละปลิโพธความกังวลห่วงใยในทุกสิ่งทุกอย่างวางจากภาระพันธะทั้งปวง ต้องมีใจเป็นอิสระเป็นการปฏิบัติที่จะต้องห่างไกลจากหมู่คณะเพราะเป็นทางเดียว ทำคนเดียวสำเร็จคนเดียวแม้พระศาสดาและผู้เป็นกัลยาณมิตร ตลอดจนผู้อุปถัมภ์ ผู้ให้ความสนับสนุนทั้งหลายนั้น ก็เป็นเพียงผู้ชี้ทางและบำรุงส่งเสริมเท่านั้น

…ปลิโพธ ๑๐ ประการที่จะต้องละวางนั้นคือ
๑. ไม่ห่วงกังวลกับที่อยู่อาศัย
๒. ไม่ห่วงกังวลกับสกุลเชื้อสาย เผ่าพันธุ์
๓. ไม่ห่วงกังวลกับเอกลาภ สักการะ
๔. ไม่ห่วงกังวลกับหมู่คณะ
๕. ไม่กังวลกับธุรกิจหน้าที่การงาน
๖. ไม่กังวลกับการเดินทาง
๗. ไม่ห่วงกังวลในหมู่ญาติพี่น้อง
๘. ไม่กังวลเกี่ยวกับโรคภัยไข้เจ็บที่เป็นอยู่
๙. ไม่กังวลในการศึกษาเล่าเรียน
๑๐. ไม่กังวลหวังผลในความสำเร็จและการแสดงฤทธิ์

…ปลิโพธทั้ง ๑๐ ประการนี้เป็นสิ่งเบื้องต้นที่ผู้จะปฏิบัติต้องฝึกละวาง…

…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๒๔ มิถุนายน ๒๕๖๕…