ใคร่ครวญธรรมตามกาลเวลา บทที่ ๙

…ใคร่ครวญธรรมตามกาลเวลา บทที่ ๙…

…อภิวาทนสีลิสฺส นิจฺจํ
วุฑฺฒาปจายิโน จตฺตาโร
ธมฺมา วฑฺฒนฺติ อายุ
วณฺโณ สุขํ พลํ…

…ธรรม ๔ ประการ คือ อายุ วรรณะ สุขะ พละ ย่อมเจริญแก่บุคคล ผู้มีปกติไหว้กราบ มีปกติอ่อนน้อม (ต่อผู้ใหญ่) เป็นนิตย์…

…ด้วยความระลึกถึง…

๐ ฝากฟ้าส่งข่าวถึง
ใครคนหนึ่งที่แสนไกล
ฝากบอกว่าห่วงใย
มิได้เลือนเหมือนเวลา

๐ ฝากดาวที่พราวสรวง
อย่าลาล่วงดวงใจจ๋า
ติดตามถามดารา
ว่ามีสุขทุกข์อย่างไร

๐ ดวงเดือนบนฟ้ากว้าง
ส่องสว่างกลางดวงใจ
ยามเหงาเปล่าฤทัย
ขับกล่อมให้แม่หลับนอน

๐ ฝากกลอนสุนทรนี้
.ถึงแม่ที่เอื้ออาทร
ฝากถ้อยคำสุนทร
สู่แม่นั้น..ยามห่างกัน

๐ อยู่ไกลใจโปรดรู้
ว่าแม่อยู่ในใจฉัน
คิดถึงทุกคืนวัน
รักแม่นั้น..ทุกวันวาร

๐ ภาระและหน้าที่
ของลูกมีมหาศาล
คุณค่าคือผลงาน
งามตระการ..บนแผ่นดิน

๐ ส่งใจไปน้อมนบ
ความเคารพไม่จบสิ้น
ดวงใจใฝ่ถวิล
รักแม่นั้นนิรันดร….

…เคารพรักแม่ผู้ให้กำเนิดเสมอมา…

…ด้วยรัก-เคารพ-ศรัทธา-ระลึกถึง…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๒๓ กรกฎาคม ๒๕๖๕…