…เรียงร้อยธรรมไปตามกาล บทที่ ๑๘…
…มันเป็นอจินไตย…
…อจินไตย แปลว่าสิ่งที่ไม่ควรคิดหมายถึงสิ่งที่ไม่อาจเข้าใจได้ด้วยตรรกะสามัญของปุถุชน มีอยู่ 4อย่างได้แก่
๑. วิสัยของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
๒. วิสัยแห่งอิทธิฤทธิ์ของฌาน
๓. วิสัยของกฎแห่งกรรม ที่สามารถติดตามไปได้ทุกชาติ รวมถึงการให้ผลและการรับวิบากกรรม
๔. วิสัยการมีอยู่ของโลก
…ในทางพระพุทธศาสนาไม่แนะนำให้คิดเรื่องอจินไตย เพราะวิสัยปุถุชนไม่อาจเข้าใจได้โดยถูกต้องถ่องแท้ทั้งเพราะความเข้าใจไม่ได้ในฐานะที่เป็นของลึกซึ้ง เป็นเรื่องทางจิตหรือเป็นเรื่องที่ไม่สามารถหาคำตอบที่สิ้นสุดได้ ถ้าคิดมากจริงจังในการหาคำตอบเหล่านั้นจากการคิดเดาเอาด้วยตรรกะเองจึง อาจกลายเป็นคนบ้าได้ อจินไตยในเรื่องทางจิตจึงเป็นเรื่องที่รู้ได้ด้วยการบรรลุธรรมชั้นสูงเท่านั้น…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๑๙ มีนาคม ๒๕๖๕…