… กวีลำนำ…วิถีธรรมในยามเย็น…
๐ วิถี แห่งชีวิต เราลิขิต เพื่อก้าวเดิน
ไปสู่ ความเจริญ และเพลิดเพลิน ในทางธรรม
ทุกทาง ที่ย่างก้าว เก็บเรื่องราว มากล่าวนำ
สิ่งคิด และสิ่งทำ ได้จดจำ บันทึกมา
เพื่อให้ เป็นข้อคิด เพื่อเตือนจิต เพิ่มปัญญา
เรียนรู้ และศึกษา เพื่อนำมา ปรับใช้กัน
แนวทาง ของชีวิต เพื่อความคิด ที่ใฝ่ฝัน
ก้าวเดิน ไปด้วยกัน เพื่อสร้างสรรค์ สู่ทางดี
๐ ชีวิต ลิขิตได้ มีมากมาย หลายวิธี
เอาธรรม มานำชี้ ขอให้มี ใจใฝ่ธรรม
อย่าให้ อกุศล อัปมงคล มาครอบงำ
ทำจิต ให้ตกต่ำ จงเอาธรรม มานำทาง
เอาธรรม นำความคิด เพื่อให้จิต นั้นสว่าง
รู้ลด และละวาง ให้จิตห่าง จากอบาย
พอดี และพอเพียง ในการเลี้ยง ใจและกาย
ใจสุข กายสบาย นิมิตหมาย ที่ดีงาม
ทางธรรม ทำไม่ยาก ถ้าเราหาก จะทำตาม
ความเพียร พยายาม และทำตาม ที่รู้มา
ปรับจิต คิดแบบใหม่ เริ่มที่ใจ ปรารถนา
สติ เป็นสัมมา ภาวนา สงบใจ
เมื่อใจ สงบนิ่ง จะเห็นสิ่ง ควรแก้ไข
เห็นทาง ที่จะไป เพราะเห็นใน สัจจธรรม…
….ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร…
…๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๔…