…ลมหายใจแห่งสายธรรม…
…ดั่งที่เคยได้กล่าวไว้ “ถ้าเชื่อทันทีอาจจะนำไปสู่ความงมงาย ถ้าปฏิเสธทันทีอาจจะทำให้เราขาดประโยชน์ที่ควรจะได้รับ” เราจึงควรที่จะคิดพิจารณาไตร่ตรองให้รอบคอบในสิ่งที่รู้ที่เห็น ควรจะทดลองพิสูจน์ ฝึกฝนที่ใจตนให้เกิดความกระจ่างชัด รู้ซึ้งถึงเหตุและปัจจัย ความเป็นมาเป็นไปให้ขึ้นด้วยใจตนแล้วจึงจะเชื่อหรือปฏิเสธ โดยเอาเหตุและผลที่เป็นจริงมาเป็นที่ตั้ง แล้วทุกอย่างก็จะสรุปจบลงที่ใจ
… จึงขอฝากไว้ให้เป็นข้อคิดพิจารณา
ในการศึกษาและปฏิบัติธรรมของ
ท่านทั้งหลายผู้ใคร่ธรรม…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๙ ธันวาคม ๒๕๖๓…