…ประเทศไทยในวันนี้…
๐ แผ่นดินนี้ คือที่ ให้กำเนิด
ได้ก่อเกิด เติบกาย จนได้ใหญ่
แผ่นดินนี้ มาไร้สุข เกิดทุกข์ภัย
จึงอยากให้ มาร่วมกัน ดับมันลง
๐ เพราะความโลภ ความหลง ของมนุษย์
ไม่สิ้นสุด ตัณหา พาให้หลง
อยากได้มา เพื่อลาภยศ ที่มั่นคง
ไม่ยอมปลง จึงสร้าง ทางระยำ
๐ ต่างกล่าวอ้าง เพื่อคน ชนทุกชั้น
ความจริงนั้น เพื่อใคร ให้น่าขำ
ต่างก็ถูก กิเลส เข้าครอบงำ
แผ่นดินช้ำ บ้านเมืองชอก เพราะหลอกลวง
๐ เอาประโยชน์ มาล่อ ให้ก่อติด
ลืมถูกผิด ยึดมั่น และแหนหวง
อ้างว่าทำ เพื่อคน ชนทั้งปวง
ต่างหลอกลวง มวลมหา ประชาชน
๐ ประเทศชาติ วุ่นวาย ใกล้พินาศ
ให้ต่างชาติ ซ้ำเติม เพิ่มเหตุผล
คนในชาติ ทะเลาะกัน ในวังวน
ทำเพื่อตน ได้เป็นใหญ่ ในแผ่นดิน
๐ ลืมบุญคุณ แผ่นดิน ถิ่นกำเนิด
จึงก่อเกิด ความวุ่นวาย ไม่จบสิ้น
เป็นอย่างนี้ เรื่อยมา เป็นอาจิณ
จนเคยชิน เป็นสันดาน นักการเมือง
๐ เมื่อสูญเสีย ไม่ยอม จะสูญเสีย
ชวนกองเชียร์ ให้ออก มาทำเรื่อง
ปลุกอารมณ์ ผู้คน ให้แค้นเคือง
ทั่วบ้านเมือง จึงขาด สามัคคี
๐ คนเหล่านี้ เกินที่ จะแก้ไข
เพราะจิตใจ นั้นไร้ ซึ่งศักดิ์ศรี
ไม่รู้จัก ผิดชอบ และชั่วดี
ต่างมุ่งที่ จะได้มา ซึ่งพวกตน
๐ ท่านทั้งหลาย ควรคิด และศึกษา
ถึงที่มา ด้วยเหตุ และด้วยผล
อย่าศรัทธา เพียงว่า เป็นพวกตน
ใช้เหตุผล เข้าคิด พิจารนา
๐ ทำอย่างไร แผ่นดินไทย จะสงบ
ถ้าเคารพ เหตุผล ไร้ปัญหา
มาร่วมจิต ร่วมคิด พัฒนา
เพื่อแผ่นดิน ที่เกิดมา ได้ร่มเย็น…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๕ เมษายน ๒๕๖๔…