…ปรารภธรรมก่อนทำวัตรเย็น…
…การเป็นผู้ให้ย่อมได้รับการให้ตอบในภายหลัง ถ้าเราให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนในการให้ของเรานั้นวันเวลาที่ผ่านพ้นไปคือบททดสอบความอดทนของเรา ว่าเรามีศรัทธามั่นคงเพียงใดในสิ่งที่เรากระทำการดำเนินชีวิตของเรานั้นต้องเป็นไปโดยชอบและประกอบด้วยกุศล เพื่อให้เป็นมงคลต่อชีวิตโดยมีคติที่ว่า “ไม่เป็นภัยต่อชีวิตไม่เป็นพิษต่อต่อผู้อื่น ไม่ฝ่าฝืนธรรมวินัยและศีลธรรมอันดีงาม”…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๘ เมษายน ๒๕๖๔…