ปรารภธรรมเรื่องโยธากัมมัฏฐาน

…ปรารภธรรมเรื่องโยธากัมมัฏฐาน…

…มีญาติโยมหลายท่านที่ถามมาว่า “ทำไมต้องหักโหมเรื่องงานการก่อสร้างทำไมไม่จ้างช่างหรือผู้รับเหมาเขาทำกัน” ก็ได้ตอบคำถามเหล่านั้นไปว่า…

– เพื่อเป็นการประหยัดค่าใช้จ่าย ไม่อยากจะรบกวนปัจจัยจากญาติโยม
– เพื่อให้ญาติโยมในพื้นที่ได้มีส่วนร่วมในการใช้แรงงาน ร่วมสร้างร่วมทำ
– เพื่อเป็นการฝึกจิตโยธากัมมัฏฐาน
– เพื่อเป็นการสอนธรรม
– เพื่อปลดเปลื้องความกังวลใจ

…เพื่อเป็นการบริหารร่างกายให้มีสุขภาพพลานามัยที่แข็งแรง

…ดั่งที่เคยได้กล่าวไว้เสมอ “ทำให้ดู อยู่ให้เห็นสอนให้เป็น แล้วจึงปล่อย” การทำงานที่ผ่านมานั้นคือการปฏิบัติธรรมเป็นการเจริญสติและสัมปชัญญะ ทำให้รู้จักควบคุมอารมณ์ข่มกิเลส ที่เกิดจากผัสสะที่มากระทบทั้งหลาย

..เป็นการฝึกให้เจริญซึ่งกุศลจิต คิดและทำในสิ่งที่ชอบอันประกอบด้วยกุศล เป็นมงคลต่อชีวิต ไม่ผิดซึ่งพระธรรมวินัย เป็นไปเพื่อความเรียบง่าย ไร้รูปแบบ แต่ไม่ไร้สาระไม่เสียสมณะสารูป ให้ชาวโลกเขาติเตียนได้

…เพื่อปลดเปลื้องความกังวลใจในสิ่งที่ได้กล่าวไว้ รับปากไว้ เมื่อเราได้ทำสิ่งนั้นให้สำเร็จลุล่วงไป ใจเราจะโปร่ง โล่ง เบา มีปีติหล่อเลี้ยงจิต ส่งผลจิตดี กายเด่น ความเจริญในธรรมย่อมบังเกิดขึ้น

… “ผลงานและกาลเวลา คือสิ่งพิสูจน์ตัวตน”
-พูดดี แต่อย่าดีแต่พูด
-คิดดี แต่อย่าดีแต่คิด
-จงทำสิ่งที่คิดและที่พูดนั้น ให้เป็นรูปธรรมที่จับต้องสัมผัสได้

…นั้นคือสิ่งที่ควรคิดและเป็นกิจที่ได้ทำมา…

…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๒๔ เมษายน ๒๕๖๔…