…บันทึกธรรมย้ำเตือนจิต บทที่ ๑๒…
…ชีวิตคือการเดินทางของจิตวิญญาณที่ต้องผ่านบททดสอบมามากมายกว่าจะถึงจุดหมายปลายทางของชีวิตเรียนรู้ความถูกผิดและดีชั่วอยู่ตลอดเวลาแสวงหาซึ่งความสำเร็จของชีวิตที่คิดไว้แตกต่างกันไปตามความปรารถนาของแต่ละคน
…รางวัลของชีวิตมิได้วางไว้ที่จุดเริ่มต้นและหนทางนั้นไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบย่อมมีอุปสรรคขวากหนามอยู่บนเส้นทางทุกอย่างที่พานพบล้วนเป็นประสบการณ์ของชีวิต ความพลาดผิดพลาดพลั้งจึงไม่ใช่ความล้มเหลว แต่มันเป็นบทเรียนของชีวิตที่สอนให้เราเรียนรู้
…ชีวิตที่เหลืออยู่เรียนรู้จากสิ่งที่ผ่านมาเพื่อที่จะก้าวเดินไปข้างหน้าแสวงหาในสิ่งทีดีให้แก่ชีวิตไม่ให้พลาดผิดอย่างที่เคยผ่านมาเพราะว่าเราได้เรียนรู้และมีบทเรียนมาแล้ว ตราบใดที่ชีวิตนั้นยังมีลมหายใจการเดินทางของชีวิตก็ยังไม่สิ้นสุด…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๘ พฤษภาคม ๒๕๖๔…