…บันทึกธรรมย้ำเตือนจิต บทที่ ๕๘…
๐ จงทำงาน ทุกชนิด ด้วยจิตว่าง
คือละวาง อัตตา และทิฐิ
เพื่อวางแผน ก่อนงาน การเริ่มริ
ด้วยการตริ การตรอง มองดูงาน
๐ การทำงาน ต้องประสาน สรรพสิ่ง
ให้เป็นจริง ไปได้ ทุกสถาน
ให้เหมาะสม กับปัจจัย และเหตุการณ์
การทำงาน คือการ ประพฤติธรรม
๐ คือการเอา หลักธรรม นำความคิด
และฝึกจิต ฝึกใจ ไม่ใฝ่ต่ำ
จงอย่าให้ อัตตา เข้าครอบงำ
จงน้อมนำ เอาธรรม เป็นแนวทาง
๐ โลกกับธรรม นั้นอยู่ เป็นคู่กัน
จงจัดสรร เอาธรรม เป็นแบบอย่าง
อยู่กับโลก จงเดิน ในสายกลาง
คือเส้นทาง ที่พอเหมาะ และพอควร
๐ ความพอดี พอเพียง เลี้ยงชีวิต
รู้ถูกผิด ชั่วดี นั้นมีส่วน
ทำในสิ่ง ที่ดี และที่ควร
ทุกสิ่งล้วน สัมพันธ์ กันสืบมา
๐ ทั้งทางโลก ทางธรรม นำประสาน
ในชีวิต การงาน แก้ปัญหา
ใช้สติ สมาธิ และปัญญา
ละอัตตา วางใจ ให้เป็นกลาง
๐ จงอย่าเอา ตัวเรา มาเป็นใหญ่
ทำอะไร ควรคิด ด้วยจิตว่าง
คือทิฐิ มานะ ควรละวาง
มองทุกอย่าง เป็นธรรมะ ละอัตตา
๐ อยู่กับโลก เอาธรรม นำชีวิต
อยู่กับจิต ความคิด แสวงหา
ความใฝ่ดี ใฝ่รู้ สู่ปัญญา
จะนำพา ชีวิต จิตเจริญ…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๒๐ มิถุนายน ๒๕๖๔…