ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต

…ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต…

…ช่วงนี้จะมีการบวชพระกันบ่อยมากทั้งที่เป็นการบวชในโครงการต่าง ๆ หรือการบวชตามประเพณีนิยมที่ได้สืบทอดกันมา

…การบวชนั้นมิใช่เรื่องง่าย หรือว่าทำกันเล่น ๆ ผู้ที่จะบวชนั้นจะต้องมีความศรัทธาและตั้งใจ มิเช่นนั้นแล้วจะไม่เกิดประโยชน์อันใดในการบวชและจะกลายเป็นผู้ทำลายพระศาสนาโดยไม่รู้ตัวของผู้ที่บวชเข้ามา

…แต่สำหรับบิดามารดาและผู้เป็นเครือญาติเป็นเจ้าภาพและผู้ร่วมอนุโมทนานั้นจะได้บุญไปแล้วเมื่อการบวชพระเสร็จการบวชนั้นทุกคนบวชมาก็เพื่อเอาบุญเอากุศลเพื่อให้เป็นมงคลแก่ชีวิตของตนเองและผู้อื่น

…โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่บวชเข้ามาและตั้งใจว่าจะบวชไม่นานทั้งที่เอาพรรษาและไม่เอาพรรษา เมื่อบวชเข้ามาแล้วต้องเร่งสร้างบุญกุศลรักษาซึ่งข้อวัตรทั้งพระธรรมและพระวินัยไม่ให้บกพร่อง ขวนขวายในสิ่งที่เป็นบุญกุศล หลีกเลี่ยงซึ่งอาบัติอันเป็นบาปทั้งหลาย

…เพราะเมื่อลาสิกขาออกไปจะได้มีต้นทุนบุญกุศลติดตัวออกไปและบุญกุศลนั้นจะส่งผลให้กระทำกิจการงานใดก็มีแต่ความเจริญก้าวหน้าประสพกับความสำเร็จในชีวิต หน้าที่การงานและครอบครัว

…ในทางกลับกัน ถ้าผู้บวชเข้ามานั้นกลายเป็นผู้ทุศีล ประพฤติผิดธรรมวินัยเป็นอาบัติน้อยใหญ่ เมื่อสิกขาลาเพศออกไป ก็จะมีตราบาปติดตัวออกไปจะทำกิจการอันใด ก็จะไม่ประสพกับความสำเร็จและความเจริญรุ่งเรืองเพราะว่ากรรมอันเป็นอกุศลที่ได้ทำไว้ในตอนที่บวชเป็นพระนั้น มันจะเป็นตัวถ่วงฉุดรั้งไว้

…จึงขอฝากไว้ เพื่อให้เป็นข้อคิดสะกิดเตือนใจต่อผู้ที่บวชเข้ามาใหม่พึงสังวรระวังไว้…

…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๑๒ พฤษภาคม ๒๕๖๕…