จากการเดินทางบนสายธรรม บทที่ ๕๕

…จากการเดินทางบนสายธรรม บทที่ ๕๕…

“ อย่ารังเกียจผู้ที่มีกรรม อย่าซ้ำเติมผู้ที่หลงผิด “

…จงชี้ทางถูกให้แก่ผู้ที่มืดบอด…

“Don’t repel…Don’t reproach the careless man but tell the blind with the good way.”

…กวีธรรมบนรอยทาง…

…รอยทาง ที่ก้าวย่ำ
คือรอยธรรม ที่ผ่านมา
ย่างผ่าน กาลเวลา
เห็นเกิดดับ สลับกัน

…สติ ระลึกรู้
เฝ้าตามดู รู้เท่าทัน
อยู่กับ ปัจจุบัน
ทำลายล้าง ตัวนิวรณ์

…เพียรเผา ซึ่งกิเลส
อันเป็นเหตุ ให้เร้าร้อน
เป็นไป ตามขั้นตอน
ปฏิบัติ ตามศรัทธา

…ยืนเดิน หรือนั่งนอน
ละนิวรณ์ ที่จรมา
สร้างเสริม เติมปัญญา
ใคร่ครวญธรรม ไปตามกาล…

…ปรารถนาดีและไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม…
…๑๓ มกราคม ๒๕๖๕…