ระลึกถึงธรรมเพื่อย้ำเตือนจิต

…ระลึกถึงธรรมเพื่อย้ำเตือนจิต…

…สิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้โดยเร็วไวคือใจคนและสิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้ยากมากก็คือใจคนเช่นกัน

…ยากอะไรไม่เท่าการปฏิสังขรณ์
…ถอนอะไรไม่ยากเท่ากับถอนมานะ
…ละอะไรไม่ยากเท่าละทิฐิ
…สรรพสิ่ง มันจึงเป็นเช่นนั้นเอง

…การระลึกนึกถึงความตายนั้น มันไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว แต่เป็นการเตรียมตัวเตรียมใจไว้ก่อนตาย เพราะการระลึกถึงความตายนั้นจะทำให้ความยึดถือทั้งหลายในรูปธรรมวัตถุจะได้เบาบางลง อัตตาและมานะทิฐิทั้งหลายนั้น ก็จะเบาบางลง ความโลภความหลงทั้งหลายก็จะค่อย ๆ จางคลายหายไป เพราะชีวิตนี้ไม่มีวัตถุอะไร ที่จะนำติดตัวไปได้เมื่อตายจาก มีเพียงกรรมสิ่งที่ได้ทำไปนั้น ที่จะติดตามตัวของเราไปในปรโลก ทั้งสิ่งที่เป็นบุญและเป็นบาป

…จึงต้องคิดและพิจารณาว่า ทำอย่างไรให้ตายไปอย่างมีความสุข ไม่ต้องทุกข์ขณะจะสิ้นลม การระลึกนึกถึงความตายอยู่เสมอนั้น จะทำให้จิตนั้นไม่หวั่นไหวต่อความตายที่จะมาถึงในอนาคต ซึ่งทุกคนต้องประสพ ไม่อาจจะหลีกเลี่ยงได้…

…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๕ มิถุนายน ๒๕๖๕…