…กระทู้ธรรม… (กาพย์ยานี ๑๑)
รวี…ที่เคยร้อน…มาเย็นอ่อนเพราะแสงธรรม
สัจจะ…ยังคงนำ…ในความคิดมิเปลี่ยนแปลง
ผู้ที่…เคยรู้จัก…ย่อมตระหนักในความแรง
ลดละ…เมื่อพบแสง…ความสว่างในทางธรรม
อัตตา…คือทิฏฐ…ที่ดำริให้ตกต่ำ
ความชั่ว…เข้าครอบงำ…เพราะตัณหานั้นพาไป
ความเลว…ที่พลาดผิด…เกิดจากจิตที่หลงใหล
ทั้งหลาย…เกิดจากใจ…ไม่มีธรรมมานำทาง
ขอบคุณ…ศาสนา…ที่นำพาแสงสว่าง
ธรรมะ…สอนละวาง…ออกจากห้วงแห่งวังวน
ช่วยเตือน…จิตสำนึก…ความรู้สึกและเหตุผล
สติ…รู้ทั่วตน…ก้าวเดินไปในสายธรรม…
…รวีสัจจะผู้ที่ลดละอัตตาความชั่วความเลวทั้งหลาย
ขอบคุณธรรมะช่วยเตือนสติ…
…ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร…
…๖ ธันวาคม ๒๕๕๔…