…ใคร่ครวญธรรมตามกาลเวลา บทที่ ๓๕…
…วิถีทางแห่งชีวิตของแต่ละคนต่างก็มีจุดหมายปลายทางที่ต่างกัน เราเลือกเส้นทางฝันของเราเองจิตวิญญาณที่ต้องการอิสระปลดปล่อยพันธะแห่งมายาแสวงหาความสุขที่แท้จริงไม่เคยหยุดนิ่งต่างดิ้นรน
…รางวัลสำหรับชีวิตวางไว้ที่จุดหมายปลายทางต่างคนต่างมุ่งไปให้ถึงจุดนั้นมีอุปสรรคมากมายตามรายทางทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยอันตรายอาจจะตายก่อนถึงจุดหมายปลายทาง
…วิถีแห่งคนกล้าออกเดินทางแสวงหาสัจธรรมรางวัลของชีวิตมิได้อยู่ที่จุดเริ่มต้นตราบใดที่เรายังมีลมหายใจอยู่การเดินทางนั้นยังไม่สิ้นสุดจงปลุกปลอบศรัทธาความเชื่อมั่นก้าวเดินตามความฝันที่วาดไว้ปลายทางแห่งฝันย่อมใกล้ลงทุกขณะถ้าเราไม่เลิกซึ่งความเพียรพยายามแล้วเราจะพบรางวัลแห่งชีวิต…
…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๑๙ สิงหาคม ๒๕๖๕…