…เมื่อจิตระลึกถึงธรรม…
…ช่วงนี้หยุดพักเรื่องการเดินทางลงชั่วคราว ทำให้มีเวลาที่จะทบทวนได้ในสิ่งที่ได้ผ่านมา สิ่งที่มุ่งหวังและตั้งใจไว้ สิ่งที่ได้กระทำลงไปและสิ่งที่ยังไม่ได้กระทำ การทำงานทุกอย่างนั้นต้องมีแผนงาน มีแบบแผนและโครงสร้างที่เราต้องวางไว้ล่วงหน้าซึ่งที่ผ่านมานั้นเกิดจากการคิดและวิเคราะห์หาความเหมาะสมกับเวลาโอกาส สถานที่ บุคคล เอามาเป็นเหตุและผลของการกำหนดแผนงาน
…วางใจของเราให้เป็นกลาง แล้วมองทุกอย่างโดยความเป็นจริง ไม่เอาความคิดของตนเองมาเป็นบรรทัดฐานในการคิดและวิเคราะห์ เพื่อให้เกิดความเหมาะสมกับเหตุและปัจจัยที่มีและเป็นอยู่ คิดงานจากพื้นฐานที่มีอยู่
…คือเมื่อคิดได้และต้องทำได้ด้วยไม่ใช่คิดไปแบบจินตนาการที่เลื่อนลอยคือการที่คิดได้แต่สามารถที่จะทำไม่ได้เพราะขาดซึ่งเหตุและปัจจัยมาหนุนช่วยมันจึงเป็นความคิด ความฝันที่เลื่อนลอยไม่สามารถทำให้เป็นรูปธรรมขึ้นมาได้
…แต่ถ้าเราคิดงานจากเหตุและปัจจัยที่มีอยู่ สิ่งที่เราคิดนั้นสามารถที่จะทำให้เป็นรูปธรรมได้ขึ้นมาทันที เพราะคิดจากสิ่งที่มีและที่เป็น ไม่ได้ไปคอยเหตุและปัจจัยในอนาคตที่ยังไม่มีและยังไม่มา สิ่งที่คิดจึงสามารถที่จะทำได้ทันทีสิ่งที่สำคัญในการคิดก็คือการรู้จักกำลังของตนเอง รู้ประมาณในกำลังความรู้ความสามารถและโอกาสที่ตนมี ไม่ทำในสิ่งที่เกินกำลังของตนเอง เพราะการทำงานที่เกินกำลังของตนเองนั้นอาจนำมาซึ่งความทุกข์กายและทุกข์ใจ…
อ่านเพิ่มเติม “เมื่อจิตระลึกถึงธรรม”
