…ระลึกธรรมคำของหลวงพ่อในยามดึก

…ระลึกธรรมคำของหลวงพ่อในยามดึก…

…“พราก จิต ออกมาเสียจากเครื่องห่อหุ้มทั้งปวง”

… ไม่มีอะไรนอกไปจาก “จิต”
ในบรรดาสิ่งที่เรียกว่า “โลก” นี้
เพราะ“จิต”เท่านั้น ที่จะรู้สึกต่อสิ่งนั้นแล้วสิ่งนั้น มันรู้สึกทาง “จิต” ไม่มีอะไรที่จะรู้สึกได้นอกจากทาง “จิต” เขาจึงพูดอย่างรวบรัดทั้งหมดโดยสิ้นเชิงว่า … ไม่มีอะไรในโลกนี้ นอกจากสิ่งที่ “จิต” รู้ ถ้าไม่มี “จิต” เสียอย่างเดียว “โลก” นี้ก็ไม่มี …
…พุทธทาสภิกขุ
ที่มา : ธรรมบรรยาย “สติปัฏฐาน ๔ ประยุกต์”
เมื่อ ๒๒ พฤษภาคม ๒๕๑๙…

…รำพึงกับสายลมในยามดึกสงัด…

…อดีตที่ผ่านมา ฉันคือคนล่าฝัน ล่องลอยไปในโลกแห่งจินตนาการคิดเข้าข้างตัวเองเสมอมาอาศัยมายาเป็นเครื่องประโลมใจปล่อยให้วันเวลาผ่านไปกับความฝันสุขสมหวังบ้างเป็นครั้งคราวเจ็บปวดรวดร้างผิดหวังบ้างบางเวลาวิ่งไล่ไขว่คว้าตามล่าฝันจนเผลอไปยึดมั่นว่ามันคือความเป็นจริง

…ในโลกแห่งมายา ต่างดิ้นรนแสวงหาตามล่าฝันไม่รู้จักจบสิ้นมานานวันปรุงแต่งสร้างฝันกันเรื่อยมาหวังเพียงเศษเสี้ยวของความสุขยอมเหนื่อยยากทนทุกข์แสวงหาเวียนว่ายวังวนในโลกแห่งมายาด้วยสำคัญมั่นหมายว่าเป็นสัจธรรมที่ผ่านมาฉันคือคนโง่คนหนึ่ง…

…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม…
…๑๐ มิถุนายน ๒๕๖๕…