ระลึกถึงธรรม ย้ำเตือนจิต

…ระลึกถึงธรรม ย้ำเตือนจิต…

…ทบทวนธรรมเรื่องมรรคองค์ ๘ …

…อริยมรรคมีองค์ ๘ นั้นเป็นมัชฌิมาปฏิปทา คือทางสายกลางแห่งการดำเนินชีวิตที่ไม่ผิดทำนองคลองธรรม ซึ่งมีหลายระดับชั้นตามกำลังของผู้ปฏิบัติ อย่างหยาบปานกลางและละเอียดตามความเหมาะสมของภูมิธรรมของแต่ละบุคคล อันได้แก่

๑. สัมมาทิฏฐิ คือความเห็นที่ถูกต้องรู้จักผิดชอบชั่วดี เห็นในความเป็นจริงแยกแยะกุศลและอกุศล

๒. สัมมาสังกัปปะ คือความรู้สึกนึกคิดที่จะไม่ทำในสิ่งที่ผิด อันเป็นอกุศลทั้งหลาย

๓. สัมมาวาจา คือการสำรวมในการพูดการเจรจา ไม่ก่อให้เกิดปัญหามีวาจาที่สุภาพอ่อนโยน

๔. สัมมากัมมันตะ คือการทำงานที่ไม่สร้างความเดือดร้อน เบียดเบียนผู้อื่น และไม่ผิดกฎหมายศีลธรรม

๕. สัมมาอาชีวะ คือการประกอบอาชีพที่สุจริตไม่ผิดกฎหมายและศีลธรรม

๖. สัมมาวายามะ คือความเพียรพยายามควบคุมจิต ระวังบาปอันเป็นอกุศลธรรมไม่ให้เกิดขึ้น ละบาปอันเป็นอกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้วให้หมดไปพยายามสร้างกุศลตัวใหม่ให้เกิดขึ้นกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้วรักษาให้เจริญยิ่งขึ้น

๗. สัมมาสติ คือการมีสติระลึกรู้อยู่เสมอในสิ่งที่เป็นบุญและบาปและเตือนสติไม่ให้คล้อยไปในอกุศลธรรม

๘. สัมาสมาธิ คือการมีความแน่วแน่ตั้งมั่นในสิ่งที่กำลังกระทำ โดยมีสัมมาสติควบคุมอยู่

…ที่กล่าวมานี้คือมรรคอันมีองค์ ๘ สำหรับฆราวาสผู้ครองเรือนที่สามารถจะนำไปประพฤติปฏิบัติได้โดยที่ไม่ขัดกัน ทั้งในทางโลกและทางธรรม ส่วนอริยมรรคอันมีองค์๘ของสมณะนั้นจะละเอียดยิ่งไปกว่านี้เพราะบทบาทและหน้าที่สถานะนั้นแตกต่างกัน ซึ่งถ้าเรารู้บทบาทและหน้าที่ของเราแล้ว การดำเนินชีวิตก็จะไม่ผิดทำนองคลองธรรม…

…ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต…
…รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม…
…๖ กรกฎาคม ๒๕๖๕…